مواد مخدر دماغی

یکی از روش های مصرف برای برخی مواد مخدر، کشیدن بالا مواد و یا دود یا حتی بخار آن بوسیله دماغ است. متاسفانه در گدشته چنین روش های مد نبود و افرادی که دچار بیماری اعتیاد بودند روش های ساده ای برای مصرف مود مخدر داشتند و از طرفی خبری از مواد مخدر و مواد روانگردان صنعتی نبود. ولی این روز ها شاهد این موضوع هستیم که علاوه بر این که انواع مواد مخدر صنعتی به راحت در دسترس همه است، از یک سری ترکیبات خطرناک دیگر که هیچ ممنوعیت قانونی ندارند برای این استفاده می شود که به فرد احساس سرخوشی موقتی بدهد. این مواد همان حلال ها و مواد آرایشی و چسب ها هستند که به راحتی آن ها را می توان از مغازه های سطح شهر تهیه کرد. روش مصرف آن ها هم به این صورت است که فرد بو یا همان بخار آن ها را با دماغ بالا می کشد و یا به قول معروف استنشاق می کند. در ادامه این مطلب از مرکز بستری ترک اعتیاد نگین بیشتر در مورد این مواد صحبت می کنیم.

تاریخچه مواد مخدر دماغی

بو کشیدن بخار مواد مختلف یکی از مواردی است که سابقه تاریخی بالایی دارد و در یونان باستان برای کاهش مشکلات روانی فرد از این روش استفاده می کردند؛ پس نمی توان به قطع گفت که این روش به تازگی شیوع پیدا کرده است. اما می توانیم بگوییم که رواج پیدا کردن این روش مصرف به چند موضوع بازمیگردد که تک تک آن ها را با هم بررسی می کنیم:

مواد مخدری که با بینی میکشن

• کوکائین یکی از موادی بود که استفاده از آن به وسیله بینی بسیار در قرن پیش رایج شد و طریقه مصرف آن به این صورت بود که آن را تبدیل به پودر بسیار نرمی می کردند و سپس با بینی بالا می کشیدند یا اصطلاحا "اسنیف" می کردند. از آنجایی که کوکائین در داستان ها و فیلم ها و سریال ها جایگاه خود را پیدا کرد و به عنوان یک مواد مخدر گران قیمت نام خود را بر سر زبان ها انداخت، مصرف مواد مخدر با دماغ جای خود را در بین مصرف کنندگان باز کرد.
• دیده شده است که مصرف کنندکان حشیش و ماریجوانا در بعضی موارد دود را بوسیله دماغ بالا می کشند و بر این باورند که این گونه تاثیر گذاری بیشتر دارد.
• مصرف چسب، بنزین، تینر و دیگر حلال ها در حدود سالهای 1950 در آمریکا و مکزیک بین نوجوانان و جوانان باب شد؛ دلیل این اتفاق ارزان بودن و در دسترس بودن این مواد بود و بیشترین موارد استفاده از این مواد در مردان زیر 35 سال دیده می شد.

استنشاقی های مخدر!

زمانی که فرد به صورت عمدی یا غیر عمدی در جریان مصرف مواد فرّار مانند حلال ها قرار می گیرد دچار تغییرات رفتاری و روانی قابل ملاحظه ای می کردد که عمده ترین آن ها عبارتند از: بی تفاوتی، اختلال در قضاوت، اختلال در عملکر اجتماعی و شغلی، پرخاشگری، تهاجم و...
البته باید در نظر داشته باشید که این تغییرات زمانی بوجود می آیند که فرد در مدت زمان کوتاهی مقادیر زیادی از این مواد فرار را استشمام کند. در ادامه مواد استنشاقی که در مورد خصوصیات آن ها صحبت کردیم را برای شما نام میبریم تا با آن ها بیشتر آشنا شوید.

• لاک غلط گیر
• مواد پاک کننده
• مواد شیمیایی مورد استفاده برای ظاهر کردن عکس
• استون (حلال و پاک کننده لاک ناخن)
• تولوئن
• لاک ناخن
• گاز فندک
• نفت
• بنزین
• رنگ های اسپری
• حلال های صنعتی مانند تینر

نشانه های مصرف مواد مخدر استنشاقی چیست؟

بیشتر مواد فرّاری بوسیله بینی مصرف می شوند دارای نشانه های اولیه یکسانی هستند که عبارتند از:

بوی غیر عادی در دهان (دقت داشته باشید که منظرو از بودی غیر عادی حتما بود بد نیست)، تحریک شدن پوست اطراف بینی، بهت و اغما، سرخوشی و شنگولی، اختلال دید به صورت تاربینی یا دو بینی، ضعف عمومی بدن، رعشه و لرزش اندان ها و به خصوص دست ها، کند شدن و ناپیوسته بودن حرکات بدن و عکس العمل ها، خواب آلودگی، راه رفتن نامتعادل، اختلال در صحبت کردن به صورت لغوگویی و گفتن کلمات بی ربط، ناهماهنگی حرکتی، حرکت غیر عادی کره چشم و سرگیجه.

علاوه بر این آثار و نشانه ها موارد دیگری هستند که مسئولان خوابگاه ها، کارفرمایان مراکز شبانه روزی و به خصوص پدر مادر ها (چون مصرف این نوع مواد بیشتر در بین نوجوانان رایج است) باید آن ها را بدانند:

• تغییرات شدید در عادت ها رفتارهای روزمره
• بی علاقه شدن نسبت به سرگرمی های قدیمی و بی میلی برای انجام هر کاری: این افراد بیشتر دوست دارند که یکجا بدون حرکت و ساکن بنشینند و هیچ کاری نکنند.
• علائمی به شکل سرماخوردگی، آبریزش چشم و بینی، سرفه شدید و اسهال در فرد پدیدار می شود.

چه قرص هایی را میتوان اسنیف کرد

اسنیف کردن قرص‌ها روشی است که برخی افراد برای افزایش سرعت و شدت اثر دارو یا مواد مخدر از آن استفاده می‌کنند. در این روش، قرص‌ها ابتدا خرد یا پودر شده و سپس از طریق بینی استنشاق می‌شوند. این روش باعث می‌شود مواد فعال دارو به سرعت از مخاط بینی جذب شده و وارد خون شوند، بنابراین اثرات دارو بسیار سریع‌تر و قوی‌تر ظاهر می‌شوند. از قرص‌های مخدر مانند متادون، اکسی‌کودون و هیدروکودون گرفته تا قرص‌های آرام‌بخش و محرک، بسیاری از داروها می‌توانند به این شکل مصرف شوند.

برای مثال، قرص‌های متادون که در درمان اعتیاد به هروئین استفاده می‌شوند، گاهی سوء مصرف می‌شوند و افراد آن‌ها را به صورت پودر درمی‌آورند و اسنیف می‌کنند تا به سرخوشی سریع دست یابند. قرص‌های بنزودیازپین مانند دیازپام (والیوم) یا آلپرازولام (زاناكس) نیز در میان مصرف‌کنندگان مواد مخدر برای افزایش اثر آرام‌بخشی به صورت اسنیف استفاده می‌شوند.

با این حال، اسنیف کردن قرص‌ها مخاط بینی را دچار آسیب‌های جدی می‌کند. این آسیب‌ها شامل خشکی، التهاب، خونریزی و حتی سوراخ شدن تیغه بینی است. علاوه بر این، جذب سریع مواد می‌تواند خطر اوردوز و عوارض جانبی شدید را افزایش دهد. بنابراین هر چند اسنیف کردن قرص‌ها روش رایجی برای سوء مصرف است، ولی بسیار خطرناک و غیرقابل توصیه است.

روشهای ترک مواد مخدر دماغی

اعتیاد به مواد مخدر دماغی که از طریق بینی مصرف می‌شوند، به دلیل جذب سریع و ایجاد وابستگی شدید، ترک بسیار دشواری دارند. درمان این نوع اعتیاد نیازمند رویکردی جامع و ترکیبی از روش‌های پزشکی، روان‌شناختی و حمایتی است.

از نظر پزشکی دارودرمانی یکی از مؤثرترین روش‌ها است. داروهایی مانند متادون، بوپرنورفین یا نالتروکسان می‌توانند به کاهش علائم ترک کمک کرده و میل به مصرف را کم کنند. این داروها به تدریج به بدن اجازه می‌دهند تا بدون مواد مخدر عملکرد طبیعی خود را بازیابد. علاوه بر دارودرمانی، سم‌زدایی تحت نظر پزشک ضروری است تا علائم جسمی ترک به حداقل برسد.

در کنار درمان دارویی، مشاوره و روان‌درمانی نقش بسیار مهمی دارند. درمان شناختی رفتاری (CBT) کمک می‌کند که فرد بتواند الگوهای فکری و رفتاری مرتبط با مصرف مواد را تغییر دهد. همچنین، حمایت اجتماعی و خانواده در فرایند ترک بسیار مؤثر است؛ خانواده و دوستان می‌توانند انگیزه و حمایت عاطفی لازم را فراهم کنند.

گروه‌های حمایتی مانند NA (نیکوتین انانیموس) یا سایر انجمن‌های ترک اعتیاد، فضای امنی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و دریافت حمایت فراهم می‌کنند. همچنین، تغییر سبک زندگی، ورزش منظم، تغذیه سالم و پیدا کردن سرگرمی‌های مثبت می‌تواند به حفظ ترک کمک کند و از بازگشت مجدد به مصرف جلوگیری نماید. درمان اعتیاد به مواد دماغی با دارودرمانی، مشاوره تخصصی و حمایت اجتماعی در مرکز ترک اعتیاد نگین؛ گامی مطمئن برای شروع دوباره.

اسنیف قرص متادون

متادون دارویی است که در درمان اعتیاد به مواد مخدر مانند هروئین کاربرد دارد و معمولاً به صورت خوراکی مصرف می‌شود تا فرد مصرف‌کننده به تدریج از مواد مخدر قوی‌تر دور شود. اما سوء مصرف متادون به شکل اسنیف کردن، روش غیرقانونی و بسیار خطرناکی است که می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.

زمانی که متادون به صورت قرص خوراکی مصرف می‌شود، جذب آن نسبتاً آهسته و کنترل شده است، اما وقتی پودر متادون از طریق بینی استنشاق می‌شود، جذب دارو به سرعت صورت می‌گیرد و سطح ماده مخدر در خون به سرعت بالا می‌رود. این امر می‌تواند منجر به ایجاد سرخوشی یا حالت نشئگی قوی‌تر و سریع‌تر شود. به همین دلیل برخی افراد ترجیح می‌دهند متادون را به این شکل مصرف کنند.

با این حال اسنیف متادون بسیار آسیب‌رسان است. مخاط بینی و بافت‌های اطراف آن به شدت تحریک شده و ممکن است دچار التهاب، خونریزی و حتی نکروز (مرگ بافت) شوند. همچنین خطر اوردوز و مشکلات تنفسی با این روش افزایش می‌یابد. از طرفی، چون جذب سریع است، وابستگی روانی و جسمی نیز سریع‌تر و شدیدتر ایجاد می‌شود. به همین دلیل متخصصان ترک اعتیاد تاکید دارند که متادون باید فقط تحت نظر پزشک و به صورت خوراکی مصرف شود و هرگونه سوء مصرف آن می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد.

اسنیف سیگار چیست

اصطلاح اسنیف سیگار کمتر شناخته شده است ولی در واقع به معنای استنشاق دود سیگار از طریق بینی به جای دهان است. برخی افراد برای تجربه متفاوت یا افزایش سرعت جذب نیکوتین این روش را امتحان می‌کنند، اما این کار اثرات مضر بسیار زیادی دارد. وقتی دود سیگار از طریق بینی استنشاق می‌شود، تمام مواد سمی و شیمیایی موجود در دود، مستقیم با مخاط بینی و سینوس‌ها تماس پیدا می‌کنند. مخاط بینی بسیار حساس است و در اثر تماس با دود سیگار دچار التهاب و آسیب می‌شود. این آسیب‌ها شامل خشکی، خونریزی، التهاب مزمن و حتی کاهش حس بویایی می‌باشد.

از سوی دیگر، تماس مستقیم مخاط بینی با دود سمی باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های سینوس و بینی می‌شود. بسیاری از مواد سرطان‌زا در دود سیگار وجود دارند که جذب سریع‌تر از طریق مخاط بینی خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش می‌دهد. علاوه بر مشکلات فیزیکی، اسنیف سیگار می‌تواند اعتیاد به نیکوتین را تشدید کند چون جذب نیکوتین سریع‌تر و قوی‌تر می‌شود. بنابراین، این روش مصرف نه تنها هیچ مزیتی نسبت به روش معمول ندارد بلکه بسیار آسیب‌رسان است.

چه موادی رو با نی میکشن

کشیدن مواد با نی روشی است که در برخی موارد غیررسمی و غیرمتعارف برای مصرف مواد مخدر یا محرک استفاده می‌شود. این روش معمولا به شکل استنشاق بخار یا دود مواد از طریق لوله باریکی به نام نی انجام می‌شود.

یکی از معروف‌ترین مواد کشیده شده با نی، شیشه (کریستال متامفتامین) است. این ماده که به صورت کریستال‌های شفاف یا سفید رنگ است، معمولا با نی کشیده می‌شود تا بخار آن وارد ریه‌ها شود و اثرات سریع و قوی‌تری داشته باشد. مصرف شیشه با نی باعث تحریک شدید سیستم عصبی و ایجاد حالت سرخوشی می‌شود، اما عوارض بسیار خطرناکی از جمله آسیب ریه، اضطراب شدید، روان‌پریشی و اعتیاد شدید دارد.

همچنین در برخی مناطق، توتون و تنباکو به صورت بخار یا دود با نی کشیده می‌شوند. این روش بیشتر در سیگارهای الکترونیکی یا قلیان‌های کوچک دیده می‌شود که به جای دهان، نی به بینی نزدیک می‌شود. علاوه بر این، موادی مانند هروئین یا کوکائین نیز گاهی بعد از حل شدن در آب یا محلول‌های دیگر از طریق نی مصرف می‌شوند. هرچند این روش رایج‌تر استنشاق از طریق بینی (اسنیف مستقیم پودر) است، اما کشیدن از طریق نی می‌تواند شکل دیگری از مصرف باشد.

عوارض کشیدن مواد با نی شامل آسیب به ریه‌ها، مخاط بینی و سینوس‌ها، افزایش وابستگی و بروز بیماری‌های مزمن است. همچنین، این روش می‌تواند باعث انتقال بیماری‌های عفونی در صورت استفاده مشترک از نی شود. ترک اعتیاد از راه بینی در مرکز ترک اعتیاد نگین، با روش‌های نوین پزشکی و روان‌درمانی تخصصی؛ نجاتی واقعی برای بدن و ذهن شما.