تاثیر ژنتیک بر اعتیاد

امروزه تاثیری که ژنتیک بر بسیاری از رفتار های فرد دارد امری انکار ناپذیر است. با آگاهی از زمینه های ژن ساز اعتیاد می توان تا درصد بسیار بالایی از گرایش افراد به اعتیاد جلوگیری کرد.
در بسیاری از کشورها با انجام برخی از آزمایش های ژنتیکی می توان از میزان تاثیر ژن ها به اعتیاد مطلع شد. آزمایش هایی که برای سنجش تاثیر ژنتیک بر اعتیاد افراد انجام می شود تعیین می کند که این افراد در آینده ممکن است بیشتر از سایرین به سمت مواد مخدر گرایش داشته باشند یا خیر. بسیاری از خانواده هایی که در آن ها پدر و یا مادر به اعتیاد مبتلا هستند، فرزندان آسیب پذیر تر و مستعد تری نسبت به مصرف مواد مخدر دارند.
منظور از تاثیرات ژنتیکی می تواند تفاوت های زیستی و محیط باشد که در نهایت یک فرد را نسبت به دیگران بیشتر در معرض اعتیاد قرار دهد. در دنیای پیشرفته پزشکی ژن عامل بسیاری از بیماری ها و یکی از عوامل گرایش به اعتیاد است. با آگاهی از این موضوع و رسیدگی به آن می توان قبل از گرایش به اعتیاد، زمینه های جلوگیری از آن را فراهم کرد.
بسیاری از ژن هایی که در زمینه اعتیاد در بدن انسان وجود دارند به صورت ناشناخته مانده اند. یافتن و اطلاع از کارکرد آن ها می تواند تحولی عظیم در زمینه پیشگیری از ابتلا به اعتیاد باشد. از سوی دیگر دارو های مربوط به اعتیاد می توانند با تاثیر بر روی ژن ها و تغییر در بیان این ژن ها، ترک اعتیاد را سخت یا آسان کنند. در علم پزشکی با انجام آزمایش های مربوط به ژنتیک برای هر فرد و تعیین تاثیر ژن های او می توان دارو های موثرتری را برای درمان تجویز کرد.

عوامل جسمانی و ارثی چقدر در ابتلا به اعتیاد نقش دارند؟

ژن ها از نسل قبل به نسل جدید منتقل می شوند و در صورت مستعد بودن می توانند باعث اعتیاد افراد شوند. افراد مستعد با زمینه ژنتیکی حتی با یک بار مصرف ماده مخدر ممکن است که به آن اعتیاد پیدا کنند و خواستار استفاده دوباره آن باشند. اینکه افراد دارای ژن های مربوط به اعتیاد هستند به این معنا نیست که حتما به دام اعتیاد گرفتار می شوند. در واقع عامل ژنتیکی فقط احتمال گرایش در این افراد را بالا می برد. برای جلوگیری از بروز ژن مربوط به اعتیاد، با آموزش درست و سبک زندگی سالم می توان باعث شد که ژن اعتیاد تا پایان عمر به صورت بیان نشده و نهفته باقی بماند.
ژن ها در افراد به چند گروه شخصیتی، جسمانی و ژن های مربوط به بیماری تقسیم می شوند.

ژن های شخصیتی بروز ویژگی های شخصیتی افراد ر مانند آرامش، افسردگی، شادی، درون گرا یا برون گرا بودن شخص را کنترل می کنند. ژن های جسمانی مربوط به بیان ویژگی های فردی و قابل رویت مانند قد، رنگ چشم، رنگ پوست و ... هستند. ژن های مربوط به بیماری، زمینه بروز و یا میزان آسیب پذیر بودن افراد به بیماری ها را کنترل می کنند. این مورد را می توان در مورد برخی بیماری های ارثی مانند دیابت، کم خونی، بیماری های قلبی و عروقی و ... مشاهده کرد.
گرایش به اعتیاد را ژن های بسیاری در بدن کنترل می کنند. ژن اعتیاد در دوره بزرگسالی بروز می کند و به همین دلیل آزمایش های قبل از آن و سبک زندگی در پیشگیری از آن دخیل است.
با توجه به آمار های منتشر شده می توان سهم ژنتیک در بروز اعتیاد را تا 60 درصد در نظر گرفت که درصد قابل توجهی است.
مواد اعتیاد آور افیونی که ماده اصلی آن ها مورفین است، بیشتر از مواد مخدر دیگر می تواند افرادی که زمینه ژنتیکی اعتیاد دارند را درگیر کنند. مواد توهم زا مانند ماریجوانا نیز به لحاظ روانی این افراد را درگیر می کند و برای آن ها وابستگی ایجاد می کند.

آیا اعتیاد ژنتیکی است؟

این تصور که اعتیاد ژنتیکی است و در خانواده ای که ژن اعتیاد ندارند کسی درگیر نمی شود، یک باور غلط است. در واقع هیچ فردی وجود ندارد که ژن های او مانع از بروز اعتیاد در او شوند.
مسائل مربوط ژنتیکی مربوط به اعتیاد، ریسک معتاد شدن و اعتیاد در افرادی که زمینه آن را دارند بالا می برد که این موضوع هم به معنای ابتلای قطعی آن ها نیست.
افرادی که در خانواده آن ها افرادی به دام اعتیاد گرفتار شده اند و یا بعد از مصرف قصد دارند که ترک کنند، باید از نظر روحی، جسمی و ژنتیکی توسط متخصصان و روانشناسان آنالیز شوند. با انجام آزمایش های ژنتیکی و اطلاع از موارد جسمانی و ارثی خدمات و مشاوره برای درمان موثر تر واقع می شود.
کلینیک تخصصی ترک اعتیاد نگین با سابقه عالی در زمینه شناسایی عوامل محیطی و ژنتیکی ابتلا به اعتیاد با آگاهی و احاطه به عوامل گرایش، نقش بسزایی در ترک افراد معتاد دارد. کادر تخصصی و حرفه ای کلینیک ترک اعتیاد نگین با آمادگی کامل اقدامات مربوط به ترک و پیشگیری را برای مراجعین انجام می دهند.